Music

 Vorige maandag was het precies een halve eeuw geleden dat Nick Drake in zijn ouderlijke huis bezweek aan een overdosis antidepressiva

  De maker van onmisbare platen als "Five Leaves Left", "Bryter Layter" en "Pink Moon", die tijdens zijn leven schromelijk over het hoofd werden gezien, zou voor altijd zesentwintig blijven. Pas tien jaar na zijn dood ontstond er enige belangstelling voor zijn werk en vandaag wordt de briljante zanger, songwriter en gitarist door talloze artiesten als een belangrijke invloed naar voren geschoven. Biografen portretteren Drake als een introverte, zelfs mensenschuwe kluizenaar, die het vertikte zijn platen te promoten en geplaagd werd door chronische depressies en psychoses, wellicht veroorzaakt door zijn overdadige cannabisgebruik. Maar eigenlijk was Drake een groot mysterie, dat zelfs vrienden als John Martyn en Richard Thompson nooit wisten te ontrafelen.

  Er zijn in de voorbije jaren wel meer Drake tributes op het getouw gezet en dus konden Belgische fans niet achterblijven. Onder de naam The Nick Drake Remembrance Sonorities bogen artiesten als Gianni Marzo (Isbells, Marble Sounds), Jan Swerts, Renée Sys, Annelies Van Dinter (Echo Beatty) en Nicolas Rombouts (ex-Dez Mona) zich over het even rijke als beperkte oeuvre van de Britse songwriter. Dat heeft niet alleen een mooie vinylplaat opgeleverd ("Remembered For A While – The Songs of Nick Drake"), maar ook een concertreeks die gisteravond, met de hulp van enkele ‘special guests’ werd afgesloten in De Roma.

  Twee vaststellingen. Eén: de betrokkenen groeven diep in de songcatalogus van Nick Drake en lieten voor de hand liggende songs als "Cello Song", "Fruit Tree" of "Pink Moon" ongemoeid. En twee: ze deden met het materiaal hun eigen ding, zodat het bij momenten veel steviger uitpakte dan verwacht. Sommige liedjes waren zelfs op een groove geplant die ik in de originelen nooit had gehoord. Hoe dan ook, de meeste vertolkingen waren prachtig. In "Things Behind the Sun" en ‘"t the Chime of a City Clock’ had Rénée Sys meteen de juiste toon te pakken, Annelies Van Dinter leefde zich perfect in in ‘Day is Done’ en Gianni Marzo bracht een vrij getrouwe versie van aan ‘Northern Sky", maar kleurde als veelzijdig en expressief gitarist wél regelmatig buiten de lijntjes. 
Ook Sam De Nef en Naima Joris zetten het materiaal vakkundig naar hun hand. Frank Vander Linden vertaalde "Time Has Told Me" in het Nederlands, Astronaute koos voor een nummer van Nicks moeder Molly ("I Remember") en ook de buitenlandse gasten (Paul Webb van Talk Talk, tegenwoordig vooral bekend als Rustin’ Man, en Howe "Giant Sand Gelb met zijn dochter Talula) bewezen overtuigend dat je ook iemand eer kunt bewijzen zonder op een slaafse manier met zijn werk om te springen.

  Wel jammer dat de bijdragen van Rosa Butsi en Gregory Frateur de mist ingingen wegens haperende of niet functionerende microfoons. Je zou toch verwachten dat in zo’n geval een geluidstechnicus vierklauwens te hulp snelt, maar… nope. Dus brachten Frateur en enkele van de muzikanten hun nummer gewoon onversterkt, wat hen door het publiek duidelijk in dank werd afgenomen. Tussendoor werden op een beeldscherm enkele fragmenten getoond uit interviews met Nick Drakes zus en ouders, zodat ook de niet-kenners mee in het verhaal werden getrokken.  Al bij al was ik in De Roma getuige van een geslaagde en creatieve hommage, al viel de vocale overacting van An Pierlé in deze context toch een beetje uit de toon. Met het intense "Black Eyed Dog" als uitsmijter eindigde de avond, met alle betrokken artiesten samen op het podium, sowieso in schoonheid en kregen de songs van Nick Drake, voor zover dat nog nodig was, nieuw leven ingeblazen.

  Het concert in Antwerpen gemist? Dan kunt u altijd nog de lp "Remembered For A While" aanschaffen. Want dat is sowieso een investering die u nog vele jaren luistergenot zal bezorgen

(Dirk Steenhaut - Photo : © Etienne Tordoir)
Photo : Nicolas Rombouts voor zijn Nick Drake Tribute  De Roma in Antwerpen (België) op donderdag 28 november 2024