Conflict

In de geschiedenis van incidenten met duikboten en duikers steekt de dood van een groep noodlottige duikers bij het Byford Dolphin-ongeluk er spijtig genoeg bovenuit door de gruwel.  

Iedereen die de laatste tijd naar het nieuws heeft gekeken, zal bekend zijn met de noodlottige reis van de onderzeeër Titan. Vijf mensen werden er waarschijnlijk tot stof verpulverd door de immense druk op de bodem van de oceaan. Dit is op zichzelf buitengewoon onaangenaam, hoewel er enige troost is in het feit dat het ogenblikkelijk zou zijn geweest. Maar de dood van vijf saturatieduikers bij het olieplatform Byford Dolphin op 5 november 1983, kan gerust nog gruwelijker genoemd worden.

Saturatieduiken? Dit is waar duikers bij bijna 100 meter onder het oppervlak werkzaam zijn. Er wordt beroep op hen gedaan bij het uitvoeren van bouw- en onderhoudswerkzaamheden aan constructies zoals boorplatforms. Op die diepte moeten ze perslucht inademen die stikstof in het bloed van de duikers oplost. Duiken op die diepte brengt gevaren met zich mee bij het weer naar boven gaan omdat te snel omhoog komen ervoor kan zorgen dat er stikstofbellen in het lichaam gevormd worden.

De groep duikers woonde gedurende hun werk in een onder druk staande faciliteit. Dit omvatte woonruimten en een gebied dat 'de duikklok' werd genoemd. De duikklok was gescheiden van de andere eenheden en afgesloten.

Het is niet precies duidelijk wat er is gebeurd, of het een technische fout was of een menselijke fout, of mogelijk een beetje van beide. Feit is dat de duikklok te vroeg werd losgelaten voordat de deuren volledig gesloten waren. Dit betekende dat het gebied waarin de bemanning woonde onmiddellijk van negen atmosfeer naar één - de normale luchtdruk aan het oppervlak - ging.

Van binnenuit koken
Het duurt meestal dagen voordat duikers weer veilig boven water komen op de diepte waar de Byford Dolphin-bemanning aan het werk was. William Crammond, een 'tender' die de duikers assisteerde, werd geraakt door de duikklok toen deze wegvloog en kwam om het leven. Het was veel erger voor de vier duikers: Edwin Coward, Roy Lucas, Bjorn Bergersen en Truls Hellevik. Door de snelle drukverlaging veranderde de stikstof in het bloed van deze drie duikers in bellen, waardoor ze effectief van binnenuit kookten.

Een van de duikers leed op de een of andere manier nog erger, omdat de druk van de decompressie zijn lichaam door een gat van 60 cm dwong. Dit had tot gevolg dat zijn lichaam 'gefragmenteerd' raakte, waarbij de inwendige organen in zijn borst en buik door de druk werden verdreven en rond de capsule werden uitgestrooid, waarbij sommige delen van hem tien meter verderop werden gevonden.

(FVDV for Tagtik/Source: Ladbible/Illustration picture: Pixabay)