Conflict

Nataliya Bugayova, Kateryna Stepanenko en Frederick Kagan hebben voor het Institute for the Study of War een verhelderend rapport geschreven over de oorsprong van het conflict tussen Rusland en Oekraïne.

Volgens het rapport viel de Russische president Vladimir Poetin Oekraïne in 2022 niet binnen uit angst voor de NAVO. Hij viel Oekraïne binnen omdat hij geloofde dat de NAVO zwak was, dat zijn pogingen om Oekraïne op andere manieren weer onder controle te krijgen mislukt waren en dat het gemakkelijk en veilig zou zijn om een pro-Russische regering in Kiev te installeren.

Zijn doel was niet om Rusland te verdedigen tegen een niet-bestaande dreiging, maar eerder om de macht van Rusland uit te breiden, de Oekraïense staat uit te roeien en de NAVO te vernietigen, doelen die hij nog steeds nastreeft.

Eind 2021 had Poetin zichzelf ervan overtuigd dat Rusland veilig een massale invasie in Oekraïne kon uitvoeren om twee verschillende doelen te bereiken: de Russische controle over Oekraïne vestigen zonder noemenswaardige weerstand van het Westen, en de eenheid van de NAVO verbreken.

Poetin heeft daarom een beleid gelanceerd dat de eenheid en uitbreiding van de NAVO aanvalt. Gedurende zijn hele bewind heeft Poetin er een prioriteit van gemaakt om te voorkomen dat andere voormalige Sovjetstaten en zelfs andere staten, zoals de Balkanlanden, lid worden van de NAVO.

Het Kremlin heeft ook geprobeerd de betrekkingen tussen de leden van de alliantie te ondermijnen. Poetin versnelde zijn pogingen om de Westerse eenheid en de NAVO te ondermijnen na de Euromaidan-revolutie in 2014, waarbij de Rusland-vriendelijke Oekraïense president Viktor Janoekovitsj werd afgezet en een pro-Westerse regering werd geïnstalleerd.

Rusland reageerde door in 2014 illegaal de Krim en delen van Oost-Oekraïne te bezetten.

De Russische bezetting van de Krim en de Donbas in 2014 werd ingegeven door Poetins perceptie van de noodzaak en de mogelijkheid om de macht van Rusland uit te breiden en controle te krijgen over Oekraïne.

Het Kremlin wilde de strategische marinebasis van de Zwarte Zeevloot op de Krim behouden. Het Kremlin vreesde dat een pro-Westerse Oekraïense regering een einde zou maken aan de huurovereenkomst op grond waarvan Rusland het hoofdkwartier van de Zwarte Zeevloot in Sevastopol had behouden. De Krim biedt Rusland nog steeds strategische militaire voordelen. Oekraïne probeert Rusland terecht deze voordelen te ontnemen door te blijven strijden om de Krim. 

(SR and AmBar for Tagtik/Source: ISW/Photo: Nguyen Dung via Pixabay)