© Christophe Dehousse/Music Belgium Photos

Geboren op 31 oktober: Johnny Marr, de gitarist van The Smiths die niet achteromkijkt

Hij werd in 1963 in Manchester geboren en hoewel hij zich in zijn al lange solocarrière nergens voor hoeft te schamen, hebben zijn paar jaar bij de Smiths een onuitwisbare stempel op de rockgeschiedenis gedrukt.  

Zoals veel kinderen van zijn leeftijd midden jaren 70 droomde John Martin Maher (echte naam) maar van één ding: een band vormen en het podium in vuur en vlam zetten. Zoals hij maar halfslachtig toegeeft in zijn autobiografie "Set The Boy Free" uit 2016, was muziek ook een manier om meisjes makkelijker te verleiden. Hoewel het twijfelachtig is dat dit ooit erg ingewikkeld voor hem was...  

Vanaf zijn 13e ging hij van het ene bandje naar het andere. Rond die tijd koos hij er ook voor om zichzelf Johnny Marr te noemen om niet verward te worden met de drummer van Buzzcocks!

Tegen die tijd trad hij al regelmatig op met bassist Andy Rourke, die zich al snel bij The Smiths voegde en zorgde voor de ritmische lijnen en ondefinieerbare magie die het kwartet zo'n vijf jaar lang zou voortzetten. Zanger Morrissey, die ook de teksten schreef, en Johnny Marr, die grotendeels verantwoordelijk was voor de melodische ruggengraat, produceerden samen juweeltjes als “This Charming Man” en “Hand In Glove” (1983), “Heaven Knows I'm Miserable Now” en “What Difference Does It Make?” (1984), “That Joke Isn't Funny Anymore” en het emblematische “Meat Is Murder” (1985) en “Panic” en “Ask” (1986).

Voor de goede orde: “Panic” werd nooit het anthem van Tomorrowland, de grootste bijeenkomst in zijn soort in Europa, omdat Morrissey daarin altijd maar “Hang the DJ” herhaalde!  

Maar aan alle goede dingen komt een eind. De pijnlijke en nog steeds niet geheelde breuk kwam in 1987 na de release van “Strangeways Here We Come”, een vierde album dat verre van hun beste was.  

Johnny Marr had nu de handen vrij om te reageren (of niet) op de uitnodigingen die binnenstroomden. Hij werd kortstondig ingehuurd door Chrissie Hynde om met The Pretenders te toeren en sloot zich daarna aan bij Matt Johnson in The The. Zijn associatie met Bernard Sumner van New Order voor hun duo Electronic lijkt misschien minder natuurlijk, want op hun beide albums speelt de gitaar, zonder helemaal afwezig te zijn, toch een ondersteunende rol.

Tevreden met een zekere discretie speelt hij mee op opnames van Bryan Ferry, The Talking Heads (op hun laatste album 'Naked'), Beck, Billy Bragg, Jane Birkin, Pet Shop Boys en zelfs Oasis. Eclectische Johnny! Hij heeft ook samengewerkt met Zak Starkey, de zoon van Ringo Starr (Beatles) voor een episodisch project genaamd The Healers en daarna, onder andere, met The Cribbs.  

Maar het duurde tot 2013 voordat hij eindelijk een album onder zijn eigen naam uitbracht met 'The Messenger'. Zijn laatste en vierde album, 'Fever Dreams Pt. 1-4', bewijst dat Johnny Marr nog steeds iets te zeggen heeft, met een paar hits zoals 'Easy Money' en een aantal apocalyptische concerten op festivals afgelopen zomer.

(Fausto with AK/Picture: Christophe Dehousse/Music Belgium Photos)