Geboren op 30 december: Jeff Lynne, dirigent van ELO

Het boegbeeld van Electric Light Orchestra werd geboren in Birmingham (Engeland) in 1947. En hij leefde een paar levens voor (maar ook na) “Don't Bring me Down”.  

Net als veel andere muzikanten uit die tijd begon hij zijn carrière in een psychedelische groep genaamd The Idle Race. Hier en daar zijn er nog sporen van terug te vinden op de muziekplatformen. Daarop kunnen we al een paar fantasietjes en vocale harmonieën ontdekken die Jeff Lynne later zou verfijnen. Daarna breide hij een paar arpeggio's met Roy Wood op The Move. Hij was echter vastbesloten om zijn eigen lot in handen te nemen. Tien jaar lang, te beginnen met een titelloos debuutalbum in 1971, was Electric Light Orchestra de perfecte uitlaatklep voor zijn creativiteit.  

De songs van Jeff Lynne, vaak verfraaid met violen en verpakt in vocale harmonieën, waren bedoeld om zowel geraffineerd als toegankelijk te zijn voor een zo breed mogelijk publiek. Het is altijd popmuziek, met evenveel verwijzingen naar rock'n'roll-klassiekers als naar grootse muziek (het album 'Eldorado' kreeg zelfs de ondertitel 'A Symphony By ELO') en natuurlijk naar zowel de Beatles als de Beach Boys.

  In tien albums, van 'ELO' (1971) tot 'Time' (1981), vermenigvuldigde Jeff Lynne onweerstaanbare refreinen met onbeschaamd gemak: “Roll Over Beethoven“ (1972), ‘Can't Get It Out Of My Head’ (1974), ‘Evil Woman’ (1975), ‘Livin’ Thing” (1976), “Telephone Line” (1976), “Turn To Stone” (1977), “Mr Blue Sky” (1977), “Don't Bring Me Down” (1979), “Shine A Little Love” (1979), “Hold On Tight” (1981) maken nu deel uit van het collectieve geheugen.

Geheel ongevoelig voor de ups en downs van punk en new wave, maakte Jeff Lynne niettemin een paar fouten tegen de goede smaak, met name met de soundtrack van de film “Xanadu” (1980) met Olivia Newton-John.  

Toen ELO op zijn retour was, begon Jeff Lynne begin jaren 80 zijn talenten als componist en producer in dienst te stellen van andere artiesten. Op de lijst staan Ringo Starr, Dave Edmunds, Ry Cooder, Hank Marvin (The Shadows), Georges Harrison, Roy Orbison, Tom Petty en zelfs de Beach Boys.  In 1988 brachten de Traveling Wilburys ook de crème de la crème van de rock uit die tijd samen: Tom Petty, Bob Dylan, Roy Orbison en Georges Harrison namen twee albums op onder zijn leiding. Ze namen samen twee albums op maar gingen nooit samen op pad. 

Zonder afbreuk te doen aan de rest van de carrière van de Engelse artiest, moet gezegd worden dat deze niet dezelfde hoogten bereikte. Ondanks dezelfde inspiratiebronnen en een paar vluchtige momenten zoals Now You're Gone (1990)... Sinds 2015 associeert hij zijn naam opnieuw met een herwerkte versie van ELO. Het aangekondigde concert op 13 juli in het Londense Hyde Park zou wel eens het laatste kunnen zijn van Electric Light Orchestra. Maar omdat niets moeilijker is voor een muzikant dan met pensioen gaan, nemen we niet het risico om dat hardop te zeggen!  

Foto: Jeff Lynne met Electric Light Orchestra op het podium van Vorst Nationaal in Brussel (België) op 11 februari 1982