Wielrennen

Het is voor ons onmogelijk voor te stellen wat het nu zou teweegbrengen mocht een jonge wielrenner op 21-jarige leeftijd de regenboogtrui veroveren en slechts enkele maanden later het leven laten tijdens een wielerwedstrijd. Toch is dat precies wat de wielerwereld in het diepste van zijn hart trof op 15 maart 1971. In de Grote Prijs van Retie botste Jean-Pierre Monseré tegen een stilstaande wagen en was op slag dood. Op korte tijd had elke wielerliefhebber in Vlaanderen en ver daarbuiten deze uiterst talentvolle wielrenner in zijn hart gesloten. Op zijn palmares prijken maar enkele overwinningen bij de profs, maar die getuigen van zijn uitzonderlijke talent. In 1968 wordt hij 2de op het Belgisch kampioenschap bij de amateurs, op de Olympische Spelen in Mexico eindigt hij als 6de in de wegrit. In 1969 haalt hij zilver op het WK bij de amateurs, net als op BK. Op 20-jarige leeftijd, in september 1969, hij is dan nog maar een maand prof, wint hij de Ronde van Lombardije. In augustus 1970 wordt hij in het Engelse Leicester wereldkampioen bij de profs. Als voorbereiding op Milaan – San Remo gaat hij van start in de Grote Prijs van Retie, maar op de Turnhoutsebaan in Lille komt er een abrupt einde aan de prille en veelbelovende carrière van de boezemvriend van Roger De Vlaeminck. Vijf jaar later overlijdt ook zijn zoontje Giovanni, bij een ongeval met zijn fietsje dat hij voor zijn eerste communie van zijn peter, Freddy Maertens, had gekregen. Net als zijn vader stierf hij in de regenboogtrui... (DC/Picture: photo news)