Wielrennen

Tadej Pogacar heeft alle twijfels over zijn prestaties weggenomen tijdens een persconferentie na de Tour, waar hij heerste en een uitgebreide terugblik gaf op zijn Tour de France.

Tadej Pogacar was zijn publiek niet vergeten nadat de prijzen waren verdeeld. Toen hij om 21.30 uur het podium verliet in de persconferentieruimte, nam de winnaar van de 111e Tour de France de microfoon met een glimlach: “Dank u, het was geweldig om met u in de Tour te zijn”. Gedurende deze drie weken heeft de Sloveen zijn antwoorden soms kort gehouden, een beetje moe van de dagelijkse mediarondes die verplicht zijn voor de drager van de gele trui. Deze zondag, op het moment van afscheid, veinsde hij slechts uitputting toen hij de paar treden naar de grote zaal beklom.

”Het is moeilijk te beschrijven hoe ik me voel, het is een beetje gek,” begon hij terwijl hij op wat eten kauwde. ”Het moment met het team op het podium is echt speciaal, indrukwekkend, het raakte mijn hart, het was een echt moment van vreugde, iets dat voor altijd in mijn geheugen gegrift zal blijven. Het was waanzinnig, maar ook prachtig. Dit jaar verwachtten we een grote strijd tussen Jonas (Vingegaard), Remco (Evenepoel), Primoz (Roglic) en mezelf, en iedereen liet van de eerste tot de laatste dag zien wat ze in hun mars hadden, het was een geweldig spektakel. Ik ben erg trots dat ik die strijd heb gewonnen.”

Hij verpletterde de Tour de France, ook de laatste tijdrit, ook al had hij een voorzichtige houding aangekondigd tussen Monaco en Nice. “Maar ik voelde me goed, ik had zo hard getraind op deze wegen, ik had deze tijdrit zo vaak gedaan, ik zei tegen mezelf: ik ga kijken wat ik kan doen.”

Zoals altijd weet de renner van de UAE Emirates hoe hij moet reageren. En, als een goede communicator, gaat hij tot het uiterste als de vraag die hij weet dat onvermijdelijk is, die van vragen over zijn uitzonderlijke prestaties, wordt gesteld door een collega: “ Er zullen altijd twijfels zijn, wielrennen is een sport die een zeer bewogen verleden heeft gehad, voor mijn tijd. Er zullen altijd mensen zijn, ongeacht de sport, die jaloers op je zijn, die je haten. Als dat niet zo is, dan heb je waarschijnlijk je doelen niet bereikt. Het WADA en de UCI hebben veel geld geïnvesteerd om deze sport schoon te maken en ik denk dat het een van de schoonste sporten ter wereld is. Nu is het niet de moeite waard om iets te nemen dat een impact kan hebben op je gezondheid, je hart, om sneller te gaan tot je 35e. Na je 35e is er nog veel om voor te leven, veel om te doen. Dat zou dom zijn. Wielrennen is een spel, het is leuk, het is amusant, je wilt winnen, maar dat is niet het belangrijkste. Het zou dom zijn om je lichaam nog verder te pushen.”

Hij reageert met logica en rede als de mogelijkheid van een ongelooflijke Giro-Tour-Vuelta treble wordt geopperd. “Ik ben heel erg moe, bedankt voor jullie bezorgdheid. Ik moet rusten, mijn familie en vrienden zien en tijd doorbrengen met Urska (zijn verloofde). Als mensen zeggen dat ik de Vuelta moet doen, gaat dat het ene oor in en zorg ik ervoor dat het het andere oor uitkomt. De kers op de taart in augustus zou zijn om te kunnen rusten en me goed voor te bereiden op de wereldkampioenschappen.”

Vóór hem benadrukten zijn podiumgenoten hun tevredenheid op dit moment. Jonas Vingegaard ging zelfs nog een stapje verder: “Het is al geweldig om terug te zijn op topniveau, tweede worden in de Tour is nog steeds een heel goed resultaat, en achteraf gezien is het zelfs beter dan gewonnen te hebben toen alles goed ging. Over een paar weken zal ik trotser zijn op deze tweede plaats dan op de overwinningen daarvoor."

Hij was minder overtuigend dan Remco Evenepoel toen laatstgenoemde afrekende met zijn overkritische landgenoten na een vraag van een Belgische collega. “Dit podium betekent misschien wel meer voor me dan het winnen van de Vuelta. Ik ben een Belg en ik weet dat er in België altijd twijfels zijn over mij, dus ik hoop dat dat voorbij is. Ik sta derde, maar er is een groot gat achter me. Die tranen op de streep waren een beetje van alles: mijn eerste Tour, de druk in België en het werk dat ik erin gestoken heb. Ik ben erg trots op wat ik heb gedaan. Soms beseffen mensen niet onder welke druk we staan." Die van de groten van de sport, zonder twijfel.

(Régis Dupont/L’Équipe via Tagtik/Pic: L'Equipe)