Voetbal

Manchester City wordt bedreigd door sancties voor hun 130 overtredingen van de financiële regels, maar ook door concurrentie van Arsenal, en zal misschien geen rustig seizoen hebben.

Op een moment dat ’s werelds meest besproken kampioenschap zou kunnen lijden onder een uitkomst die voorspelbaar is geworden, na de vier titels op rij van Manchester City, kent het ook een andere spanning, die al veel te lang op zich heeft laten wachten: de dreiging van sancties tegen de regerende kampioen, die zover zouden kunnen gaan als degradatie. De 115 overtredingen van de financiële regels door City, die in november 2018 werden onthuld in het door der Spiegel gepubliceerde document “Football Leaks” – en waarvan nu wordt aangenomen dat ze dichter bij de 130 liggen – hadden de club uit Abu Dhabi in 2019 een verbod van twee jaar opgeleverd van alle Europese competities door de UEFA, een beslissing die werd vernietigd door het Hof van Arbitrage voor de Sport.

De Premier League staat echter niet toe dat clubs in beroep gaan bij het CAS, en de Engelse hoorzittingen in deze zaak, die in september beginnen en tien weken duren, en betrekking hebben op tekortkomingen die in negen verschillende seizoenen zijn geconstateerd (valse financiële informatie, ontbrekende details over salarissen, geld van aandeelhouders vermomd als sponsoring), mogen Manchester City zorgen baren. Everton verloor vorig seizoen acht punten door hun verliezen te verbergen.

De uitspraak kan in januari volgen, maar zal pas bindend zijn aan het einde van het seizoen, gezien de tijd die is toegestaan om in beroep te gaan. Deze zaak gaat een grote impact hebben: Pep Guardiola wordt al zes maanden lang wekelijks ondervraagd over dit onderwerp. Met nog een jaar te gaan voor het einde van zijn contract, nog een deadline waar de nationale pers een soap van zal maken, is zijn prioriteit om op zoek te gaan naar een vijfde titel op rij, iets wat geen enkele club ooit heeft bereikt in Engeland sinds de oprichting van de voetbalcompetitie in 1888. Integendeel, hij heeft zich gebogen over de beslissing van de Braziliaanse keeper Ederson om te blijven, onzeker of hij weer hetzelfde voetbal zal kunnen spelen, en zal onvermijdelijk toekijken hoe de invloed van Kevin De Bruyne (33) evolueert.

City blijft de grote favoriet dit seizoen, vooral omdat ze, afgezien van de financiële onderzoekers, maar één echte tegenstander hebben: Arsenal. Met 89 punten, slechts twee punten achter de kampioenen van vorig seizoen, blijft het team van Mikel Arteta vooruitgang boeken op het gebied van volwassenheid en soliditeit, en de terugkeer van Jurrien Timber naar de linksbackpositie, die hem vorig seizoen soms verzwakte, lijkt weinig meer dan een detail te zijn. Maar zal het verschil gemaakt blijven worden op de positie van centrumspits (27 goals voor Erling Haaland, 4 voor Gabriel Jesus en 13 voor Kai Havertz, die het seizoen eindigde op deze positie)?

Opkomende krachten

De andere rivalen van City zijn moeilijker vast te pinnen, niet in het minst omdat Liverpool, dat de afgelopen vier seizoenen op de derde plaats of hoger eindigde, het moet stellen zonder Jürgen Klopp (zie hiernaast) en Arne Slot, die onder immense druk staat, ook al glimlachte Klopp op de laatste dag van zijn mandaat: “We hebben de nieuwe coach geholpen door niets te winnen.“ Het lot van Erik ten Hag, tot nader order gesteund door Jim Ratcliffe, hangt aan een zijden draadje bij Manchester United, dat hij in stand hield door FA Cup te winnen (tegen City, 2-1, op 25 mei). ManU zal de meest vernieuwde titelkandidaat zijn (De Ligt, Mazraoui, Zirkzee, Yoro), maar de drie maanden durende blessure van Leny Yoro en de één maand durende blessure van Rasmus Hojlund kunnen een rem zetten op hun nieuwe elan. Ange Postecoglou’s Tottenham is opvallend behoudend geweest, maar de gok om Harry Kane een jaar later te vervangen door Dominic Solanke is riskant en Spurs hebben misschien niet de defensieve discipline om de winter door te komen.

Wat nieuw is in de Premier League is de opkomst van nieuwe bedreigingen voor de traditionele top 6, zoals Aston Villa, die in de Champions League zitten in plaats van Tottenham of Chelsea, of Newcastle. In dat opzicht is het misschien een seizoen om te geloven in West Ham, dat een aantal interessante spelers heeft aangetrokken, maar dat de trainerscarrière van Julen Lopetegui nieuw leven moet inblazen. We waren Chelsea bijna vergeten, die de balans die ze leken te hebben bereikt op de proef stelden door Mauricio Pochettino te vervangen door Enzo Maresca, die Leicester weer een klasse hoger bracht. Sinds Todd Boehly de Blues kocht en ze zelf rekruteerde, zijn ze er meestal niet in geslaagd om zich te kwalificeren voor de Champions League. In de ogen van Engeland zou hun terugkeer naar de Champions League net zo’n grote verrassing zijn als de onschuld van Manchester City.

(Vincent Duluc/L’Équipe via Tagtik/Pic: L'Equipe)