Ben Hermans: bejubeld, afgeschreven en nu dit
Dat hij dit nog mag beleven. Niet dat hij te oud was (28), maar renners kunnen ontmoedigd geraken en versneld een punt zetten achter hun carrière. De koers is bikkelhard voor wie geen succes heeft. In 2010, toen hij pas 23 was, stond hij in de top-10 van de Dauphiné Libéré na de eerste bergrit. België dacht meteen dat een er nieuwe ronderenner was geboren. Die toekomst werd hem ook toegedicht door Johan Bruyneel, destijds zijn ploegmanager bij RadioShack. Maar kijk, de volgende bergrit liep het al heel wat minder voor Hermans. Weg die top-10 plaats, weg de roem. Hij eindigde nog net 20ste in de algemene rangschikking. Weg, het kopmanschap. Hij kon alleen nog knecht worden. Als knecht won hij het jaar daarop de Trofeo Inca en werd hij 2de op het BK tijdrijden. Dat laatste wist hij in 2012 te herhalen. In 2013 was zijn enige in het oog springende uitslag een 3de plaats in een rit van de Tour Down Under. Vorig jaar een 2de plaats in de Tour of Utah. Mocht dit nu nog in Luik-Bastenaken-Luik zijn, maar nee, aan de andere kant van wereld. Waarom? Hermans houdt niet van koude en regen. Maar woensdag kwam alles mooi samen: zijn klimtalent gecombineerd met zijn aanleg voor het tijdrijden én goed weer leverde hem niets minder op dan de zege in de Brabantse Pijl. Natuurlijk is hij zijn kopman Gilbert dankbaar dat die de ploegtaktiek meesterlijk hanteerde. Gilbert had misschien ook geen andere keuze: Michael Matthew is sneller aan de meet. Voor de microfoons liet Ben Hermans weten dat zondag de rollen weer als vanouds zijn: Gilbert is kopman en Hermans is (meester)knecht. (DR/Picture: photo news)
