Wielrennen

Het leek alsof het gouden duo van Sky, Stannard en Thomas, al over zijn top heen was in de Ronde. Ofwel kunnen ze de afstand niet aan. Wiggins kan dat wel: dat bewees hij vorig jaar met zijn 9de plaats in Parijs-Roubaix. De wind komt in de finale waarschijnlijk van schuinachter en dat opent perspectieven voor lange ontsnappingspogingen. Als Wiggins alleen wegkomt, zal hij de tijdrit van zijn leven rijden. Met de wind vanachter. De tegenstanders van Wiggins zijn gewaarschuwd. Toch viel het op dat hij niet in staat was de finale van de Ronde te kleuren. En wie slecht is in de Ronde, vindt maar zelden zijn goede benen in de Hel van het Noorden. Van Avermaet verklaarde op de persconferentie dat Parijs-Roubaix hem minder ligt dan de Ronde. Hij is altijd goed op kasseien, maar hij houdt ook van enkele nijdige heuveltjes om het verschil te maken. Het droge weer dat voorspeld wordt, beschouwt hij echter als goed nieuws. Bovendien eindigde hij in 2013 vierde achter Cancellara, Vanmarcke en Terpstra. Winst is niet onmogelijk. Terpstra heeft het minder begrepen op zachte weer: weinig wind, droge stenen. Elementen die de snelle mannen het voordeel geeft. Hij zal Wiggins in het oog houden, om eventueel mee te glippen in een lange ontsnapping. Dat geldt ook voor Stybar die deze week echter tijd verloor doordat hij een nieuw kunstgebit moest laten aanbrengen. Vandenbergh is de derde hond bij Quickstep. Een hardrijder die spurt als een strijkijzer. Maar dat gold ook voor Vansummeren in 2011. Peter Sagan krijgt zondag voorlopig een laatste kans om zijn jaarloon van naar verluidt 4 miljoen te vergoelijken. Niemand twijfelt eraan dat hij de kwaliteiten heeft (hij werd vorig jaar 6de), maar hij lijkt ervaring en een goede ploegkapitein te missen om de finale van een klassieker naar zijn hand te zetten. Alexander Kristoff kan de geschiedenis ingaan door de dubbel Ronde en Parijs-Roubaix te winnen in één week tijd. Hij zou iedereen meteen overtuigen dat hij niet zomaar een goede spurter is, maar een grote klassieke renner. Een nieuwe ster. Datzelfde geldt ook voor John Degenkolb. MIlaan-San Remo en Parijs-Roubaix winnen in hetzelfde jaar lijkt niet meer van deze tijd. Cancellara is sinds Andrej Tschmil trouwens de enige renner die beide klassiekers op zijn naam wist te schrijven. Sommige kijken ook naar Tiesj Benoot (Lotto), maar Benoot maakte bij de jeugdcategorieën vooral indruk in het overgangsgebergte. Hij lijkt meer, zoals Van Avermaet, een man voor de nijdige heuvels dan voor de vlakte. Greipel was bij Lotto in de Ronde misschien wel de beste man in koers. Had hij zich niet opgeofferd voor Roelandts, dan was hij allicht heel dicht geëindigd. En Parijs-Roubaix moet hem in principe nog beter liggen dan de Ronde. Zijn er ook outsiders? Natuurlijk. Devolder, Van Keirsbulck, Pozzato, Chavanel, Sep Vanmarcke en zeker Lars Boom die in de Ronde met een sterke 6de stek bewees dat hij helemaal hersteld is. (DR/Picture: photo news)