Nuyens: "Blij dat ik 2 renners kon knuffelen."
"Op de top van de tweede klim was het uiteindelijk nog twee graden, met regen, hagel en een harde wind. Nooit meegemaakt," zei Nuyens tegen Sporza toen hij nog aan het bekomen was, "Bij de laatste afdaling had ik het zo koud dat ik dacht ik in mijn blootje aan het sjezen was. En alles ging zo traag voorbij." Maar de renner van Rabobank dacht nog niet aan opgeven. Nuyens: "Ik maakte me sterk dat het 30 km bergaf was tot de finish, dat zou wel gaan." Maar het ging niet, in feite kwam Nuyens nauwelijks vooruit: "Het leek wel of ik me moest voortduwen met houten stokken. Met mijn armen zwieren hielp ook al niet. Plots keek ik achterom en zag een Rabo-auto en er was nog 1 plaats op de achterbank. Ik heb geen ogenblik getwijfeld en ben in de remmen gegaan... op 16 km van de finish. Ik was blij dat ik de twee andere renners op de achterbank kon knuffelen. Onderweg zagen we nog enkele rijdende lijken. Blij dat mijn gezond verstand het gehaald heeft van mijn trots." Nuyens hield er alleen een paar blauwe lippen aan over. (DR/Picture: photo news)
