Wielrennen

Toen men het parcours tekende ging men nog uit van een superieure Gilbert. Vandaag lijkt het rittenschema vooral Peter Sagan (en in mindere mate `Eddy` Boasson Hagen) te bekoren. Na een vrijwel vlakke proloog van 6,5 km, krijgen we 5 ritten zonder cols. Op het eerste gezicht iets voor spurters en flandriens. Maar daar mogen enkele kanttekeningen bij. Rit 1 (Seraing) en Rit 3 (Boulogne-sur-Mer) eindigen op een stevige helling. In rit 3 vinden we op 6 km van de finish zelfs een colletje van 3de categorie. Maar het echte vuurwerk wordt op zaterdag in rit 7 verwacht. In de Vogezen krijgt het peloton zonder noemenswaardige opwarming plots een col van 1ste categorie voorgeschoteld: La Planche des Belles Filles. Sommigen (Tony Martin? Gesink? Luis Leon Sanchez? De Weert? Sagan? Hesjedal?) kunnen hier al met de billen bloot gaan. "Erg verraderlijk," noemde Van den Broeck deze rit na een grondige verkenning. Eveneens verraderlijk is rit 8 naar Porrentruy. De laatste beklimming, de Col de la Croix (1ste cat) ligt op 16 kilometer van de meet. De tenoren zullen dus geen zin hebben om aan te vallen, vooral ook omdat daags nadien de eerste lange tijdrit volgt (41,5 km naar Besançon). De gelegenheid dus voor mindere tijdrijders en klimmers om hier tijd te nemen. We denken dan aan een Sanchez (zowel Samuel als Luis Leon) of een goede daler zoals Nibali. Op die manier hebben de tenoren dan toch weer handenvol werk. Want deze renners zijn te goed om te laten rijden. Besluit: na de eerste zware week zullen de renners al alles gezien hebben: vlakke etappes in de wind, nijdige aankomsten, steile beklimmingen, gevaarlijke afdalingen en twee chronoraces. Het lijkt erop dat de organisatoren een Tour hebben willen uittekenen voor veelzijdige renners die ook voldoende explosief zijn om geen tijd te verliezen op een uitdagend parcours. Niet specifiek voor tijdrijders. Ze zijn op zoek naar een nieuwe Merckx of Hinault, niet zozeer naar een Anquetil. (DR/Picture: ASO)