Waarom VdB plots kan tijdrijden, maar niet meer kan klimmen
Jurgen Van den Broeck had gelijk: het is verwonderlijk dat de pers hem niet bij de kanshebbers rekende voor het BK tijdrijden. Anderzijds: hij heeft al zo vaak de in hem gestelde verwachtingen beschaamd dat de pers hem niet langer als een kanshebber naar voor durft schuiven, laat staan als winnaar. VdB won in zijn hele profcarrière immers maar één koers: een rit in de Dauphiné, jaren geleden. Hij dacht toen dat er een juk van zijn schouders viel en dat hij nog veel zou winnen. Niet dus. In de Tour van 2013 kwam VdB pijnlijk op een knie terecht. Nadien volgde een moeizame revalidatie. VdB werd onzichtbaar, één rit in de Dauphiné niet te na gesproken, toen hij in een ontsnapping kon profiteren van Talansky als gangmaker en nipt op het podium eindigde. En dan was er plots die vierde plaats in de tijdrit van de Ronde van Romandië dit jaar, gevolgd door een mooie zevende plaats in de "ouderwets lange" tijdrit van de Giro, waarin hij Belgisch Kampioen tijdrijden Kristof Vandewalle ver achter zich liet. Maar top-10 rijden in een bergrit zat er niet in. Hij gaf zelf aan dat hij geplaagd werd door een virus. "Constant diarree gehad," was zijn uitleg toen. De reden waarom de pers niet in hem geloofde was het simpele feit dat hij eerder deze maand de Ronde van Zwitserland, eindigend op een tijdrit, niet uitreed. Hij was andermaal onzichtbaar geweest. Niemand wist toen dat hij met het BK tijdrijden in zijn hoofd zat, op amper 15 kilometer van zijn deur. Dat kampioenschap heeft hij niet voorbereid met de Lotto-ploeg, maar met zijn vader. Dagenlang het parcours verkend, tot in de puntjes. Het is ook zijn vader die zijn fiets drie uur aan een stuk schoonmaakte tot voor het startsein, verklaarde hij achteraf voor de microfoons. En al die moeite heeft geloond. Maar waarom kan hij nu weer tijdrijden en niet langer klimmen? Dat heeft niets met een virus te maken, maar alles met zijn trainings- en eetgewoonten weet Bart Leysen in de kranten van de Persgroep: "Jurgen is twee kilo bijgekomen: geen vet maar spieren. Die extra spieren betekenen extra kracht, maar in de bergen zijn die twee kilo een nadeel. Wat hij in de bergen heeft verloren, heeft hij gewonnen in de tijdrit." (DR/Picture: photo news)
