Donkere tijden voor Vlaamse film
Het zijn geen vrolijke tijden voor de Vlaamse filmwereld. Veel Vlaamse producties weten nauwelijks enkele duizenden of tienduizenden filmliefhebbers naar de bioscoop te lokken.
70.000 voor Sprakeloos, 41.000 voor Cargo, 25.000 voor Home, 8000 voor Le passé devant nous, 6000 voor Zagros of 2000 voor Blue Silence: dat zijn de cijfers die De Morgen publiceert. Alleen films als Het Tweede Gelaat (200.000) of Helden boven alles (100.000) halen mooie cijfers.
Met Het Tweede Gelaat komt Jan Verheyen toch niet in de buurt van de bezoekersaantallen van De zaak Alzheimer (uit 2003, 755.000 bezoekers) en Dossier K. (uit 2009, 415.000 bezoekers).
Op een colloquium in februari wil de Unie van Regisseurs samen met het Vlaams Audiovisueel Fonds nadenken over de toekomst van de Vlaamse film. "In enkele jaren tijd is het medialandschap door spelers als Netflix totaal veranderd. En het klasseonderscheid tussen film en tv is totaal vervaagd. Televisieseries moeten tegenwoordig niet meer onderdoen voor bioscoopfilms. De vraag is dan: moeten wij nog films maken waar niemand naartoe komt?", zo stelt Jan Verheyen in De Morgen.
Want volgens de regisseur moeten de regisseurs ook zichzelf in vraag durven te stellen: als er minder volk naar de bioscoop komt, hangt dit ook af van de films die er worden gespeeld. "Als je ziet dat er jaarlijks slechts een à twee films echt iets kunnen doen, moeten we ons afvragen of de inspanningen nog in verhouding staan tot het resultaat", aldus Verheyen.
(Fausto by Tagtik/Picture: Belga)
