Atletiek

De Amerikaan, die al regerend wereldkampioen was, won Olympisch goud op de 100 meter in Parijs na een verbluffende race waarin hij pas aan de finish de leiding nam.

5,1

9,784 tegen 9,789: het kwam aan op duizendsten van een seconde tussen Noah Lyles en Kishane Thompson in de finale van de 100 meter en het was de Amerikaan die tot kampioen werd gekroond. Dus met 5 duizendsten van een seconde. Vergeleken met hun gemiddelde snelheid over de hele race (36,79 km/u voor Lyles, 36,77 voor Thompson) is dat een minuscuul verschil van 5,1 cm. Maar aan de finish, waar beide mannen sneller gingen dan hun gemiddelde, was het verschil zeker nog kleiner. De Jamaicaan zal er ongetwijfeld spijt van hebben dat hij niet zo netjes opbouwde als zijn rivaal.

0”178

Bij de eerste beweging in de startblokken lag Lyles al 7 honderdsten achter op de beste starter, zijn landgenoot Fred Kerley. De regerend wereldkampioen had de laagste reactietijd van de acht finalisten (0”178), maar zijn belangrijkste rivaal in deze race, Thompson, deed het niet veel beter (0”176).

8

Bijna de helft van de race lag Noah Lyles op de laatste plaats. Helemaal niet achteraan, want hij lag slechts 8 honderdsten achter (op 10 meter) en 4 honderdsten achter (op 40 meter), maar nog steeds achtste. Het was het gebruikelijke patroon voor deze 200 meter-specialist, die gewend is er langer over te doen om op gang te komen dan zijn rivalen, maar wel met een knal finisht. Nog steeds zevende halverwege (5”51), maakte hij geleidelijk terrein goed. Maar de enige keer dat hij de race leidde was… aan de finish. Met de voorsprong die we allemaal kennen.

43,6

Een van de redenen waarom Lyles in de tweede helft van de race iedereen kon inhalen, was dat zijn topsnelheid hoger was dan die van de anderen. Hij bereikte 43,6 km/u (vergeleken met de 43,2 van Thompson) rond de 70 meter en wist daarna minder af te remmen. Ter vergelijking: Usain Bolt haalde 44,72 km/u toen hij in 2009 het wereldrecord vestigde (9”58).

9”79

Voor deze finale had Noah Lyles niet de beste tijd van het veld. Drie finalisten waren al sneller dan zijn 9’81 van vorige maand. Hoewel hij zijn persoonlijke beste tijd verbeterde tot 9’79, staat hij nog steeds achter zijn podiumgenoten Kishane Thompson (9’77 afgelopen juni) en Fred Kerley (9’76 in 2022). Maar hij is nu wereldkampioen en Olympisch kampioen op de 100 meter. Een beest van een concurrent.

(Alexandre Bardot/L’Équipe via Tagtik/Pic: L'Equipe)