Geboren op 9 januari: Joan Baez, de passionaria van de folkmuziek

Joan Baez werd in 1941 in New York geboren, maar ze groeide op in verschillende delen van de wereld, in navolging van de missies van haar vader, die voor UNESCO werkte. Parijs, Genève, Rome, Bagdad: het kleine gezin leefde uit hun koffers en op het ritme van de steden die ze ontdekten.  

Als tiener liet Joan haar passie voor muziek de vrije loop en dat werd al snel haar toevluchtsoord, waar haar familie zich ook vestigde. Het was in Boston dat ze folkmuziek ontdekte. Daar werd ze ook smoorverliefd op een jonge man, een muzikant. Zijn naam was Robert Zimmerman, maar de geschiedenis kent hem nu als Bob Dylan.

Samen met twee vrienden namen ze hun eerste album op, waardoor Joan het podium kon betreden op het folkfestival van Newport, waar het publiek haar ontdekte, verlegen achter haar lange zwarte haar. Dit optreden leverde haar haar eerste contract op, evenals haar eerste soloalbum. Haar aanvankelijke succes groeide met elke nieuwe release, vooral met haar covers van Bob Dylan op gitaar.

  In 1963 marcheerde ze op blote voeten in de burgerrechtenmars op Washington. De vrouw met de bijnaam “La passionaria”, die werd gesteund door Martin Luther King zelf, marcheerde met opgeheven vuist.

Hoewel ze haar overtuigingen liet gelden, durfde ze nog niet haar eigen teksten te zingen en maakte ze een reeks coveralbums. In 1967 werd ze in de boeien geslagen voor het steunen van dienstweigeraars. Ze ontmoette David Harris (een pacifistische activist) in de gevangenis en trouwde onmiddellijk met hem. Twee jaar later werd ze, zwanger, een van de sterren van Woodstock, terwijl haar man weer achter de tralies zat en ze een vurige toespraak aan hem opdroeg.

De zangeres was op het hoogtepunt van haar populariteit en haar sociale en politieke betrokkenheid. Haar uitstraling en talent inspireerden vele andere zangeressen.  In 1973 bracht ze “Diamonds And Rust” uit, waarin ze vertelt over haar relatie met de inmiddels beroemde Bob Dylan. Dit album wordt vaak beschouwd als haar beste werk. De albums die volgden bleven in de schaduw.

Hoewel haar albums zeldzamer werden en minder werden geprezen door het publiek, bleef haar toewijding aan de zaken die haar na aan het hart lagen absoluut intact. Ze was de eerste artiest die optrad in Sarajevo dat nog in puin lag na de Bosnische oorlog.   

In 2007 ontving ze een Grammy Award voor haar oeuvre en op bijna 70-jarige leeftijd begon ze aan een nieuwe tournee. Ze viert haar 75e verjaardag op het podium van het Bacon Theatre in New York, omringd door Mary Chapin Carpenter, Paul Simon, Damien Rice, Mavis Staples en andere legendes van de Amerikaanse populaire muziek. Joan Baez zou een paar maanden later haar (eerste) afscheid van het podium nemen, met deze resonerende woorden: “Je kunt niet kiezen hoe je doodgaat, of wanneer. Maar je kunt wel beslissen hoe je zult leven. Op dit moment”.

Niet dat dit haar zou tegenhouden om een paar jaar later weer de weg op te gaan, vergezeld door haar zoon Gabriel Harris...  

 Foto: Joan Baez op het Gent Jazz Festival op het podium van De Bijloke in Gent (België) op 4 juli 2019