Wielrennen

De grote Belgische kampioen Eddy Merckx was de eerste die de treble Giro-Tour-WK in hetzelfde jaar voltooide in 1974, voor Stephen Roche in 1987 en Tadej Pogacar op zondag. Hij erkent nu de superioriteit van de Sloveen.

Eddy Merckx was zondagavond nog steeds in shock toen we hem aan de telefoon kregen. Hij had net de hele dag voor de televisie gezeten en was getuige geweest van “een ongelooflijke gebeurtenis in de geschiedenis van het wielrennen”.

En waarschijnlijk voor het eerst gaf hij toe wat we nooit hadden gedacht dat we ooit van hem zouden horen: “Het is duidelijk dat hij (Pogacar) nu boven mij staat. Ik dacht het al toen ik zag wat hij deed in de laatste Tour de France, maar vanavond is er geen twijfel mogelijk.“

We wisten al hoeveel bewondering hij had voor de Sloveen sinds zijn eerste Tourzege in 2020, een bijzondere gehechtheid aan zijn manier van koersen, aan die panache die hem misschien ook doet denken aan de kampioen die hij ooit was. In 1974 was hij de eerste renner die de Giro, Tour de France en Wereldkampioenschappen (in Montreal) in hetzelfde jaar won, gevolgd door Stephen Roche in 1987.

“Je kunt natuurlijk nooit tijdperken met elkaar vergelijken, maar dit is een ongelooflijke renner,” voegde hij eraan toe, nog steeds overmand door emotie. “Ik zou niet aanvallen met nog 100 kilometer te gaan in een wereldkampioenschap, maar wat hij vandaag (zondag)heeft gedaan is onvoorstelbaar. We zullen het ons nog heel lang herinneren. Hij nam veel risico’s tegen Van der Poel en Evenepoel, maar dat maakte hem niet bang. Dan besef je dat Pogacar een immense kampioen is; hij is anders dan anderen.“

In 1974 kreeg Eddy Merckx’ allereerste hattrick van overwinningen niet de aandacht die het verdiende, alsof het een natuurlijk onderdeel was van de carrière van de Belgische kampioen. “Ik kan me niet herinneren dat iemand het er destijds met me over had,” gaf hij zondagavond toe, ”Misschien omdat het de eerste keer was dat het gebeurde en we geen benchmarks of vergelijkingen hadden. We waren niet echt gehecht aan deze historische referenties, maar met Pogacar zijn we dat vandaag de dag wel verplicht.“

Het duurde slechts dertien jaar voordat Stephen Roche zich bij Eddy Merckx voegde op de lijst van winnaars (in 1987), “maar Pogacar deed het 37 jaar na mij, wat alleen maar aangeeft hoe belangrijk zijn prestatie was, maar ook die van mij dat jaar”, lachte de Ier op zondagavond. “Het feit dat niemand het in zoveel jaren heeft gedaan is een geweldige prestatie, maar het is vooral de manier waarop Pogacar vandaag (zondag) aan zijn overwinning begon die indrukwekkend is. Ik wachtte tot de laatste 400 meter om te winnen, terwijl hij aanviel met nog 100 kilometer te gaan. We hebben het niet over hetzelfde.“

Op de avond van zijn triomf in Villach, Oostenrijk, sprak Roche Eddy Merckx zachtjes toe. “Hij miste de treble de eerste keer in 1971, terwijl ik het de eerste keer deed”, zei hij, en hij herinnert zich nog steeds die trots, “ook al had ik toen niet het gevoel dat ik de geschiedenis in ging”.

“Het is waarschijnlijk ook omdat er toen niet veel journalisten over spraken, ook al was het pas de tweede hattrick in de geschiedenis en de tweede na Eddy,” voegt de Ier eraan toe. Voor mij moesten alle sterren in 1987 op één lijn staan, terwijl we voor Pogacar wisten dat het een uitgemaakte zaak was dat hij het op een dag zou doen. Misschien is het omdat we deze keer zevenendertig jaar hebben gewacht, dat we deze prestatie eindelijk op zijn juiste waarde kunnen schatten.”

Roche had moeite om de woorden te vinden om zijn gevoelens uit te drukken na “deze geweldige dag voor het wielrennen. Wat we vandaag gezien hebben is gewoon uitzonderlijk. Een overwinning als deze brengt zoveel frisheid, zoveel geluk. Onze sport is er beter door geworden.“

Maar toen hij Merckx’ woorden over Pogacar hoorde, aarzelde hij een paar seconden, alsof de Belgische kampioen nog steeds onaantastbaar is in de wielergeschiedenis. “Zei Eddy echt dat Pogacar boven hem stond? Wow! Een beter compliment kun je niet krijgen. We hebben allemaal enorm respect voor Merckx, maar vandaag eert de overwinning van Pogacar ook mij, want de zevenendertig jaar tussen mijn treble en de zijne bewijzen dat het niet zo makkelijk is om te bereiken. Ik ben nu in goed gezelschap, omringd door twee fenomenen, Merckx en Pogacar, en dat maakt me nog meer deel van de geschiedenis.“

(Philippe Le Gars/L’Équipe via Tagtik/Pic: L'Equipe)