Wielrennen

"Waarom nog? Zou men zich kunnen afvragen, want ik heb het allemaal bewezen, ik kan eigenlijk alleen nog maar verliezen. Maar dat spookt niet door mijn hoofd, omdat de motivatie om de beste te willen zijn overheerst. Ik heb de jeugdige instelling van iemand die geen elk detail over het hoofd ziet en probeert het maximum eruit te halen. Voor de meeste renners van mijn leeftijd is het moeilijk om zich op te laden voor zulke prestaties. Bij mij is dat iets natuurlijks, omdat ik te veel hou van de cross om er mee op te houden. Daarnaast heb ik door al die jaren heen, heel goed naar mijn lichaam geluisterd. Daarmee wil ik zeggen dat ik iedere dag van het jaar écht met mijn vak bezig ben. Ook al is het vakantie, dan houd ik er rekening mee door er voor te zorgen dat ik niet te veel aankom qua gewicht. Verder heb ik het geluk gehad dat ik in al die jaren gezond ben gebleven en geen zware kwetsuren heb gehad. Ik ben daardoor nooit van heel ver terug moeten komen. Eén bepalende factor is er niet, maar het plaatje moet kloppen," legt de Belgische kampioen uit. "De talenten waar ik het hardst tegen heb gevochten, zijn Zdeněk Štybar, Lars Boom en Niels Albert. Die hebben op mij de meeste indruk gemaakt. Door omstandigheden ben ik ze nu alle drie kwijt. En dat had ik niet verwacht. Ik had gedacht dat dit de gasten waren waar ik tot het eind van mijn carrière tegen zou gaan vechten. Ook dat is een reden waarom ik nog steeds aan de top sta. Waarschijnlijk had ik die jongens nu nog geregeld kunnen verslaan en af en toe serieus een draai om de oren kunnen geven. Maar ze hadden zeker mijn evenknie kunnen zijn. De veldrijder uit Baal betreurt de keuze van Štybar en Boom, die een wegcarrière verkozen boven eeuwige roem in het veld. “Ik win of verlies altijd het liefste tegen de sterkste tegenstanders. Ik had graag wat overwinningen minder gehad, als zij er nog waren bij geweest. Ik neem Lars als voorbeeld. Boom heeft schitterende resultaten neergezet op de weg. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij in de cross misschien wel een legende had kunnen worden. Want als we heel eerlijk zijn, zijn er heel veel Nederlanders die hetzelfde op de weg hebben gepresteerd als wat Lars Boom heeft gedaan." 284 overwinningen heeft Nys op de teller staan. 300 is dus niet ver meer af. Welke cross hij écht nog eens zou willen winnen? Nys: "Wereldkampioen worden is een heel uniek gegeven. Stel je voor dat ik het deze winter haal, dan rij ik het laatste jaar als wereldkampioen rond. Is het een jaar later, dan eindig ik mijn carrière als wereldkampioen. Het is alle twee heel erg mooi. En daar droomt iedere topsporter van. Maar ik zou ook voor de tiende keer Belgisch kampioen kunnen worden en naast Roland Liboton komen te staan, wat ook een heel speciaal gegeven is. Ik hoop dat ik er nog ééntje kan pakken van de vier die nog op mij wachten." Maar nu dus de Cauberg-cross in Valkenburg. (DR/Picture: photo news)