Wat gaat dat manneke nog allemaal laten zien?
Wout Van Aert is als jongere nooit op handen gedragen. Het was een frêle mannetje dat zichzelf een weg vocht door de jeugdcategorieën. Te klein, te licht. "Ik moest knokken om te volgen," herinnert Van Aert zich. Op dat ogenblik stond het Nederlandse godenkind Mathieu Van der Poel (zoon van Adri Van der Poel en kleinzoon van de Franse tourheld Raymond Poulidor) al aan de top. Van Aert dacht als junior niet eens aan een profcarrière. Hij was klein, minder dan 1 meter 70 en had veel minder kracht dan zijn leeftijdgenoten. Hij kwam alsnog terecht bij Kris Wouters, ploegleider van het jeugdteam van Fidea-Telenet. Wouters erkent nu in de bladen van de Persgroep dat hij zijn twijfels had toen Van Aert tekende als eerstejaarsjunior. "zo klein en frêle, maar hij kon goed sturen en ik zag wel iets in hem. Ook al omdat hij een enorme vechtersmentaliteit had. Hij gaf nooit op. En dan gebeurde iets onverwachts. Van Aert begon weer te groeien. Meer dan 15 centimeter in anderhalf jaar tijd. Op zijn achttiende was hij plots een beer van 1 meter 87. En hij kreeg eerst 8 kilo en later eens 3 kilo aan spiermassa bij. Een ander punt was dat hij als jongere nooit zwaar trainde. Daar is hij pas de laatste jaren mee begonnen, met onder meer lenigheids- en stabiliteitsoefening bij Lieven Maesschalck, waardoor hij nog meer kracht uit zijn rug kan halen. Dat betekent dat hij op 21-jarige leeftijd nog een progressiemarge heeft, daar waar zijn leeftijdgenoten hun hoogtepunt al bereikt hebben. Vandaar de vraag: wat gaan we allemaal nog te zien krijgen van Wout Van Aert? Sommige Vlaamse wielerliefhebbers vragen zich nu hardop af of dit talent niet op de weg thuishoort. Want wat heeft het Vlaamse wielrennen het meest nodig? Een nieuw crosstalent à la Eric De Vlaeminck of een nieuwe allrounder zoals Roger De Vlaeminck, die zowel de wereldtitel veldrijden als Luik-Bastenaken-Luik als Tirreno-Adriatico op zijn palmares schrijft? (DR/Picture: photo news)
