Tagtik

60 jaar geleden, de grootste tragedie in de geschiedenis van de Tour

11 juli 1964 is een bijzonder donkere dag in de geschiedenis van de Tour de France, zoals er wel meerdere zijn.


"Er is vandaag een verschrikkelijk ongeluk gebeurd op het parcours van de Tour de France." Met die woorden opende het nieuws van Léon Zitrone op ORTF. Die dag hadden honderden toeschouwers niet ver van de stad Bergerac de ideale plek gevonden om Anquetil, Poulidor, Darrigade, Janssen, Jimenez, Bahamontes van dichtbij te bekijken.

Bij een kleine brug, bij een plaats die Port de Couze heet, maakt de weg een haarspeldbocht en moeten de wielergoden afremmen. Maar een paar minuten voordat het peloton zou arriveren, mist een tankwagen met hoge snelheid zijn bocht en maait de menigte toeschouwers omver. De vrachtwagen was de helikopters van de Gendarmerie van brandstof komen voorzien.


De tankwagen ramt de brugleuning over het kanaal van Lalinde en belandt in de rivier. De vrachtwagen neemt ongeveer veertig mensen met zich mee in het water van het kanaal van de Dordogne dat een paar meter lager ligt. De toeschouwers reageren snel en springen in het water om de slachtoffers te helpen. De balans is zwaar: negen doden, onder wie drie kinderen, en tientallen gewonden.

Ondanks dit verschrikkelijke ongeluk wordt de etappe niet geannuleerd en rijdt het peloton enkele minuten na de crash voorbij de plaats van de tragedie. Vele jaren later zou Jacques Anquetil toegeven: "Die 11e juli is de slechtste herinnering die ik heb." De renners stoppen, sommigen huilen, sommigen willen niet verder. Uiteindelijk gaan ze toch weer de weg op om de etappe uit te rijden, ondanks de ergste ramp in de geschiedenis van de Tour.



En nog even dit: de etappe werd gewonnen door Edward Sels, de luitenant van Rik Van Looy. Sels won vier etappes in de Tour van 1967, 7 Touretappes in totaal.



Op 12 juli, de dag na de donkerste dag uit zijn geschiedenis, kent de Tour een van zijn meest legendarische etappes: het duel tussen Anquetil en Poulidor op de hellingen van de Puy de Dôme.

Zoals vaak gaat men snel over tot de orde van de dag, gaat alle aandacht opnieuw naar de sport en raakt de tragedie op de achtergrond. Maar aan de oevers van de Dordogne herdenkt een gedenksteen voor altijd de slachtoffers van 11 juli 1964.

Fausto

Fausto

Journalist NL @Tagtik

Ook dit kan u interesseren