Tagtik

twitter Wielrennen
  1. Home
  2. Sport
  3. Wielrennen

5 redenen om geduld te oefenen met Remco

De verwachtingen waren bijzonder hoog gespannen voor zijn eerste deelname aan de Giro, maar na twee weken koersen zijn Remco Evenepoel en zijn vele supporters met beide voetjes op de grond gezet. Maar is onze teleurstelling niet de vrucht van ons ongeduld? Een analyse...
 

Na een goede eerste week waarin we zagen tot wat hij in staat is, was het voor Remco Evenepoel in de tweede helft van de Giro helemaal op.

Alles was goed begonnen met een onverwacht goede proloog en een eerste week waarin Evenepoel over het algemeen alles goed onder controle had. Maar het wonderkind van het Belgische wielrennen kende een eerste tegenslag in de etappe van de Strade Bianche, net na de eerste rustdag. In de etappe naar de Monte Zoncolan stortte hij al een beetje in, in die naar Cortina d'Ampezzo dan helemaal. Een valpartij in de rit van woensdag, richting Sega di Ala, leidde tot de opgave van Evenepoel. Woensdagavond gooide hij de handdoek in de ring.

De teleurstelling is terecht, maar hoe kunnen we deze relatieve mislukking verklaren? Wat zijn de zwakke punten van Remco die nu aan het licht zijn gekomen na twee weken van meedogenloze competitie?

1. Het gebrek aan competitie

Negen maanden na de verschrikkelijke val in de Ronde van Lombardije, waarbij hij zijn bekken brak, en drie maanden nadat hij opnieuw op zijn fiets kroop, verscheen Remco Evenepoel aan de start van deze Giro zonder ook maar één koersdag achter de kiezen. Het was dus een grote uitdaging voor een 21-jarige renner die, ondanks zijn overduidelijke atletische kwaliteiten, nog nooit in zijn carrière een koers over drie weken had gereden.

Zoals Axel Merckx zei in zijn column die hij met zijn vader, de Kannibaal, in Het Nieuwsblad heeft: " Wat nu gebeurd is, is allemaal te verstaan volgens de wetten van het wielrennen. (...) hij heeft wel negen maanden niet echt gekoerst. En een grote ronde blijft een grote ronde."

Was het dan wel een goed idee om de Giro aan te vatten? "Ik weet dat het nu makkelijk klinkt, maar ik ben nog altijd voorstander van de geleidelijke opbouw. Ik had hem de Dauphiné of de Ronde van Zwitserland laten rijden", aldus Merckx junior.

2. Er kan nog altijd vooruitgang worden geboekt

Deze vijftien koersdagen zullen ook duidelijk hebben gemaakt wat de zwakke punten van Remco zijn in het moderne profwielrennen. Evenepoel is een ruwe diamant die nog moet worden gepolijst. Dat is ook wat Eddy Merckx zei, met zijn gebruikelijke gezond verstand: "Remco zal toch nog in veel domeinen moeten verbeteren om een grote ronde te winnen."

Bij de jeugdcategorieën (waar hij laat aan is begonnen) was Evenepoel het gewend om vanaf de eerste kilometers in de aanval te trekken en niet meer teruggepakt te worden door zijn concurrenten. In een peloton rijden is hij dus niet van jongsaf aan gewend. In een wedstrijd van drie weken is elke fout in de positionering, elke onnodige remactie, elke breuk in het peloton, elke keer opnieuw in gang trekken, een inspanning die op lange termijn zijn tol zal eisen. In een peloton loert een valpartij altijd om de hoek en de handelingen van de andere renners geven een druk waar de renners elke dag mee te maken krijgen en die zwaar kan doorwegen. Egan Bernal heeft dit perfect begrepen, want hij zit altijd bij de eerste tien van het peloton, perfect beschermd door zijn ploegmaats.

Maar we mogen ook niet vergeten dat de talentvolle Remco een renner is die de jeugdcategorieën heeft overgeslagen " waar je de wetten van het wielrennen leert", zo zegt Axel Merckx. "Hij is zichzelf nu een beetje tegengekomen. Dat is geen oneer."

De vurige en ambitieuze Evenepoel heeft in de eerste week misschien ook energie verspild door voor de bonificatieseconden te gaan. "Hij heeft volgens mij ook die Giro onderschat. Nu, daar is niets mis mee. Hij weet nu ook dat er, zoals Patrick Lefevere zegt, geen mirakels bestaan," aldus Eddy Merckx.

Ten slotte is een ander zwak punt van Remco duidelijk geworden: de afdalingen, waar hij veel progressie zal moeten maken. Hij is al een aantal keren moeten lossen in een afdaling (zoals in de Ronde van Lombardije) en dat hindert hem psychologisch. Omdat hij minder goed daalt, moet hij risico's nemen. Zijn valpartij in de afdaling van de Passo Valentino is een duidelijk bewijs van zijn technische tekortkoming in deze uiterst belangrijke fase van een bergrit. Veel specialisten denken dat andere renners op deze plaats niet zouden zijn gevallen en dat er tijd en ruimte was om deze bocht te nemen.

3. Een onaangepast team

Om een grote ronde te winnen, moet je ook goed omringd zijn en over een team beschikken dat maar één doel heeft, alles ten dienste van de enige kopman.

Het is geen belediging voor de ploegmaats van Evenepoel in deze Giro dat zij misschien niet het gepaste niveau hebben om ten dienste van deze jonge en onervaren kopman te rijden. Na de eerste week leek er wel beterschap, maar Rémi Cavagna, Mikkel Frölich Honoré, Iljo Keisse, James Knox, Fausto Masnada en Pieter Serry kunnen de vergelijking met de armada van Ineos Grenadiers in het rondewerk niet doorstaan.

Hoe zat het eigenlijk met Joao Almeida? Hij moest Evenepoel bijstaan in de bergen, maar uitte zijn frustraties in de pers. Het zal niet gemakkelijk zijn geweest om de violen Deceuninck-QuickStep gelijk te stemmen.

In de toekomst zal Evenepoel een 'Dream Team' van een ander niveau moeten hebben, als hij een Giro d'Italia of een Tour de France wil winnen. Het is niet duidelijk of dit wel mogelijk is in de huidige omstandigheden en met de onzekerheid rond de sponsors van Patrick Lefevere. Het wordt soms wel eens vergeten, maar renners voor grote rondes die zich volledig willen opofferen voor hun kopman, zoals Filippo Ganna of Daniel Martinez, kosten veel geld. Evenveel of misschien wel meer dan specialisten voor de eendagswedstrijden en klassiekers, de grote specialiteit van de teams van Patrick Lefevere.

Een ploeg samenstellen om een grote ronde te winnen is ook onbekend terrein voor een ervaren manager als Patrick Lefevere. "Je kan een ploeg bouwen of een ploeg kopen. En nu rest ons de keuze wat we gaan doen. Bouwen of kopen? We gaan niet in één keer een rondeploeg creëren en hals over kop of in het wildeweg renners kopen", zo vertelde Lefevere tijdens deze Giro. "Ik weet dat een rondeploeg geld kost."

4. Communicatie

Een ander punt waarover gediscussieerd kan worden na deze eerste ervaring in de Giro: de communicatie van Remco en zijn team.

Eddy Merckx is ervan overtuigd dat Evenepoel een groot kampioen kan worden, maar heeft wel zijn bedenkingen over het soms dwangmatige gebruik van sociale media. Evenepoel gaat de aandacht van de media ook niet uit de weg.

De communicatie van Evenepoel in deze Giro leek vaak op een achteruitgang: "Ik ben gekomen om te winnen" werd al snel "Ik ga strijden voor het podium ", en dat veranderde dan in "Ik zal proberen in de top 10 te blijven" tot uiteindelijk "Ik zal proberen deze Giro uit te rijden".

Achteraf gezien zou de communicatie dus veel beter hebben gekund. Remco zal wellicht moeten leren om op dit vlak even op de rem te gaan staan en zich beter in stilzwijgen te hullen.

5. We zijn allemaal een beetje verantwoordelijk

En dan tot slot: hebben wij allemaal niet te veel verwacht en zijn we niet te veel meegestapt in de mediahype rond de 'Remcomania'? Pers, waarnemers, commentatoren en wielerfans gingen te ver. De droom was te mooi om waar te zijn. België wacht al sinds 1978 op een winnaar sinds Johan De Muynck. We zullen nog een beetje geduld moeten oefenen...

Want Evenepoel heeft misschien dan nog wat werk voor de boeg, maar hij gaf in deze Giro toch al redenen aan zijn tegenstanders om zich zorgen beginnen te maken.

(DC/Picture : Twitter)

 

Ook dit kan u interesseren