De renner van Leopard-Trek komt ten val in de derde etappe van de Ronde van Italië, tijdens de afdaling van de Passo del Bocco. Hij raakt met zijn pedaal een muurtje, valt en schuift over het asfalt: hij is op slag dood door een schedelbreuk.

De dag erna wordt de rit geneutraliseerd: zijn acht overgebleven ploegmaats van Leopard-Trek rijden afgescheiden over de aankomstlijn, samen met goede vriend en trainingsmakker Tyler Farrar. 's Avonds beslist het team om niet verder te rijden in de Giro 2011.

 

In de jaren voordien had de Gentenaar een mooi palmares uitgebouwd: in 2005, bij zijn debuut in het profpeloton wint het veelbelovende spurttalent meteen de Grote Prijs Briek Schotte in Desselgem, in 2007 pakt hij onder meer ritzeges in de Ronde van België en de Eneco Tour, in 2008 wint hij Nokere Koerse en een rit in de Ronde van Spanje in Valladolid.

2009, een donker jaar
 

2009 begint dramatisch voor Weylandt: in februari sterft zijn goede vriend Frederiek Nolf in zijn hotelbed tijdens de Ronde van Qatar. In maart loopt Kurt Hovelijnck, een andere vriend, een schedelbreuk op tijdens een trainingsritje met Weylandt. Hij haalt er inspiratie uit om in 2009 de Grote Prijs Samyn te winnen en elfde te eindigen in Parijs-Roubaix. 

 

In 2010 wint Weylandt een rit in de Ronde van Italië, in het Nederlandse Middelburg. Aan het einde van dat seizoen verlaat hij Quick.Step. In 2011 trekt hij naar Leopard Trek waar hij in het zog van Fabian Cancellara wil schitteren in de Vlaamse klassiekers, maar verder dan een dertiende plaats in de Omloop Het Nieuwsblad en een vijftiende stek in Kuurne-Brussel-Kuurne komt hij niet. In de Scheldeprijs komt hij ten val en daarna richt hij zich volledig op de Giro. Een Giro die hij niet zal uitrijden…

Emoties
 

Op 18 mei wordt Weylandt in Gent ten grave gedragen. De Sint-Pieterskerk is te klein voor iedereen die erbij wil zijn. Wielercoryfeeën van vroeger zoals Johan Museeuw en Peter Van Petegem wonen de plechtigheid bij, samen met renners waarmee hij in het peloton reed zoals Tyler Farrar, Fabian Cancellara, Tom Boonen, Stijn Devolder of Robbie McEwan. 

 

In september 2011 wordt zijn dochtertje Alizée geboren: op het moment van zijn ongeval was de vriendin van Wouter Weylandt zwanger.

 

De renner blijft in de herinnering van vele renners voortleven. Als Mark Cavendish in de Giro van 2013, precies twee jaar na het dodelijke ongeval van Weylandt, de zesde rit wint, staat hij op het podium en toont hij het nummer 108, het nummer dat Weylandt droeg. Als eerbetoon wordt het nummer 108 ook nooit meer gedragen in de Giro. Het nummer 108, samen met de Italiaanse vlag, plakt op elke fiets van Iljo Keisse, een andere trainingsmakker van Weylandt.

 

De naam Weylandt is niet helemaal uit het peloton verdwenen. Zijn zus Elke is momenteel Operations Manager bij wielerploeg Trek-Segafredo, de opvolger van de ploeg Leopard-Trek waar Wouter voor reed. Een ploeg die Wouter nog niet is vergeten: "Nog altijd prijkt er 'WW108' op onze ploegbus", zo vertelde Elke onlangs in Sport/Voetbalmagazine. "Ik vraag daar niet om - de ploeg doet dat spontaan - maar ik ben er heel blij om. Zoals in de Giro ook nooit meer het rugnummer 108 wordt uitgereikt. Kleine gebaren die veel zeggen over hoe geliefd Wouter was".

 

(DC)

 

Video: het eerbetoon van het peloton aan Wouter Weylandt, de dag na zijn overlijden